Pim van Beurden (35) en zijn zus Danique (29) gaan samen het avontuur aan. Ze zijn misschien jong, maar dat wil niet zeggen dat ze niet weten waar ze mee bezig zijn. Pim maakte in 2010 al één van zijn dromen waar: hij werd eigenaar van Grand Café de Zwaan aan het Vrijthof in Hilvarenbeek. Danique werkte jarenlang bij de Zwaan, aan ondernemers- en horecaervaring ontbreekt het dus niet. Aan eigenwijsheid en een constante stroom aan ideeën ook niet trouwens.
Wrijving
Er was geen ‘grand opening’, geen poespas, geen blabla. Op 20 juni gooiden ze gewoon de deuren open. Tafels en banken op het terras, de parasols uitnodigend geopend. Er werd van tevoren natuurlijk wel even geoefend met familie en investeerders als gasten. En er was een borrel met diner voor alle bouwvakkers die op de bouw hebben rondgelopen. Een memorabele avond, schilders zij aan zij met de architect, de meubelman, de tegelzetter. Samen klaarden ze de enorme klus en dat liep niet altijd even gesmeerd, maar hé, dat hoort ook wel een beetje bij zo’n enorm project. Pim: ‘Zonder wrijving geen glans, zeg ik altijd. Het moet af en toe een beetje schuren.’ Een gemoedelijke avond was het, misschien ook wel omdat alle partijen, op eentje na, uit Hilvarenbeek en omgeving komen. Een bewuste keuze van het tweetal. ‘We zijn zo trots en blij dat we dit in Beek mogen doen. Voor ons was het echt vanzelfsprekend om met partijen uit de buurt samen te werken.’
Waarom???
Maar hoe kwamen Pim en Danique in hemelsnaam tot de conclusie dat ze dit enorme project op zich moesten nemen? Het is geen geringe investering tenslotte. Danique lacht: ‘Horeca is voor ons alles wat er is. We zijn altijd heel erg bezig met wat we voor en met mensen kunnen doen. Maar op een gegeven moment haal je niet meer genoeg voldoening uit alleen het serveren. We wilden iets supervets neerzetten, hoe puberaal dat ook klinkt. We zijn nu nog jong, hebben geen kinderen en zijn ondernemend genoeg om niet te veel beren op de weg te zien.’ Pim vult haar aan: ‘We hebben elkaar aangekeken en onszelf gevraagd; wat willen we? Een uitdagende baan voor onszelf en anderen creëren of rijk worden? We zijn alle twee niet heel materialistisch ingesteld, rijkdom zit in iets anders dan in spullen. We willen lekker kunnen leven, dat heus wel. Maar we willen vooral iets moois neerzetten. Natuurlijk hebben onze ouders weleens gedacht, en ook gezegd trouwens, ‘doe maar niet, jongens’. Dat neemt niet weg dat ze ons voor de volle 100 procent gesteund hebben. Ons pap heeft veel mee geregeld op de bouw. En zie je daar die terrasbar? Door ons pa gemaakt, omdat wij het op een bepaalde manier in ons hoofd hadden. Hij is heel handig, binnen een dag maakt hij wat wij in ons hoofd hebben.’
Meesterbrein
Mocht je nu denken dat Pim en Danique zomaar in het wilde weg wat hebben gedaan, dan heb je het mis. Ze houden van gemoedelijkheid en gezamenlijkheid, maar dat wil niet zeggen dat ze er niet bovenop zitten. Integendeel, de ondernemers weten precies wat ze willen en hoe ze het willen. De weg ernaar toe wordt tot in de puntjes uitgestippeld. Dat er onderweg dingen veranderen is vanzelfsprekend. Neem het bouwen. Pim regelde de bouw, hij kwam met een kant-en-klare tekening aan bij architect Frank Doomen van Van Asten Doomen Architecten. Frank glimlacht als hij daaraan terugdenkt: ‘Pim is het meesterbrein achter dit alles, in zijn hoofd was alles al klaar, hij had het zelfs al getekend. Hij kwam anderhalf jaar geleden bij ons, omdat hij een tekening nodig had voor het aanvragen van de vergunning. ‘Kijk Frank, dit is het! Zo moet het worden.’ Het was aan ons om zijn ideeën te polijsten, te stroomlijnen.’
Wervelwind
‘Het pand staat op een bijzonder punt, je ziet het vanaf vier kanten. We wilden ervoor zorgen dat al die vier kanten er als een voorkant uitzien’, gaat Frank verder. ‘En vanbinnen moest het natuurlijk aan een heleboel eisen voldoen. Logische routing, plaats voor alle machinerie, drie lagen, liften erin. En een appartement voor Danique. Alles bij elkaar maakte het tot een bijzonder project. Inhoudelijk, stedenbouwkundig en qua architectuur uitdagend. Als Pim bij ons op de zaak was geweest voor een bespreking, was iedereen daarna stil. Wat een wervelwind! Tijdens de rit kregen we voortdurend nieuwe inzichten, het is een zoektocht geweest in de samenwerking. Wie neemt waar de regie, wat wordt er van mij verlangd? Maar Pim snapt heel goed hoe hij met mensen om moet gaan, waar de schoen kan wringen en hoe hij de angel eruit moet halen. Ik ben ontzettend trots op dit pand, op wat we ruimtelijk voor elkaar hebben gekregen. En het leuke is dat ik er op aangesproken wordt door mensen uit het dorp, we hebben de ingang van Hilvarenbeek mooier gemaakt.’
Verplichting
Pim: ‘Hilvarenbeek is een dorp met trotse mensen. Hier heerst het we-hebben-ditsamen-gedaan-gevoel. Maar Hilvarenbeek is ook een kritisch dorp, met een ondernemende geest. Ze laten duidelijk merken dat ze trots zijn op ons, op hoe we de bouw hebben aangepakt. Hoe vaak we al uit monden hebben gehoord dat de zoon van de zwager van een tante aan Den Hemel mee heeft gewerkt. Dat is de kracht van Hilvarenbeek, maar ook de kracht van lokaal werken. Wij geloven oprecht dat we een verplichting hebben richting de gemeenschap, ook richting ons personeel. Wie goed doet, goed ontmoet… zoiets. Natuurlijk is dat ook commercieel gezien handig, maar daar doen we het niet voor.’
Zundapp
Bouwbedrijf van Gijsel was er van A tot Z bij. Rob van Gijsel kijkt met plezier terug op de bouw: ‘Vorig jaar in juni hebben we aanbesteedt op dit project en onze prijs, kwaliteit en planning vielen goed. Ik ken Pim al langer dan vandaag, ik ken zijn denkwijze en hij kent mijn werkwijze. En natuurlijk hebben we tijdens de bouw verschillende schrikmomenten gehad, maar niets wat niet opgelost kan worden. We zijn een krachtig en stabiel bedrijf, je kunt het zo gek niet bedenken of we maken het. En dat wordt gewaardeerd. Ik vind het prachtig om Pim zo enthousiast te zien. Een paar weken geleden reed ik er met de Zundapp toevallig langs en het was er hartstikke druk. Toch maakt Pim altijd tijd voor een praatje, dat gemoedelijke, dat ‘samen’, dat is mooi.’
Snel schakelen
Jan Abrahams van Abrahams Hoveniers kan dat alleen maar beamen: ‘Ik heb alle vertrouwen in Den Hemel. Wij hebben hier alles rondom aangelegd, de parkeerplaats, tegels, bomen. In een korte tijd hebben we veel voor elkaar gekregen en toen bleek dat de parkeerplaats niet in de vergunning was opgenomen, hebben we snel geschakeld en het opgelost. In het begin hebben we veel regen gehad en liepen we achter op de planning, maar door het inzetten van meer personeel is het toch op tijd gelukt. Daar ben ik zelf trots op. Dit is een mooie blikvanger voor Beek, daar is de gemeente ook blij mee.’ Ook Willem Reyrink van Reyrink Staalconstructies kijkt trots terug op dit project: ‘Wij hebben de staalconstructie geleverd en gemonteerd, de hoofddraagconstructie. Daar zie je nu niet veel meer van terug natuurlijk. De kapstokken en hekwerken zie je dan weer wel. Dit was een
mooi project voor ons, dichtbij huis, we zitten in Esbeek en in Someren. Er was geen één spant hetzelfde, veel variatie dus.’
Tempex?
Pim was dan misschien wel de spin in het web bij de bouw, maar dat wil niet zeggen dat Danique achteroverleunend heeft toegekeken. Danique leerde dat tempex gewoon piepschuim is. Danique lacht: ‘Eerlijk is eerlijk, ik heb echt geen verstand van de bouw. Maar ik wilde wel alle details weten. Wat ik dus vooral geleerd heb, is mijn mond houden. Soms moet je dingen gewoon niet vragen. We kenden elkaar al door en door, ik moest er dus op vertrouwen dat anderen wisten wat ze deden. Zonder dat ik me overal tegen aan bemoeide.’ Pim: ‘Je leert elkaar inderdaad nog beter kennen. Ik ben iemand die vijf keer zijn kop stoot. Danique denkt eerst vijf keer na en hoeft dus maar één keer te lopen.’
Slim
Voordat de bouw kon starten, moest er eerst gesloopt worden. Het oude pand opknappen was geen optie. Pim: ‘Dat was wel het eerste plan. We wilden het bestaande pand verbouwen. Maar al snel bleek dat dat weggegooid geld zou zijn. En dan volgen de ideeën elkaar snel op. Want als je dan toch gaat bouwen; je kunt er maar één keer een kelder onder maken. En als je dan toch bezig bent, kun je maar beter het hele pand onderkelderen. En ga zo maar door.’ Zonder sloop geen bouw dus. Ruud Reyrink van Reyrink Diessen is het helemaal met Pim eens: ‘Het oude pand was niet monumentaal en had niet de uitstraling die ze voor ogen hadden. Het was niet meer van deze tijd en ik vond het een verstandige beslissing om het plat te gooien. We hebben eerst het asbest gesaneerd en de sloop voor onze rekening genomen. Daarna het grondwerk en de bronnering. Uit het oude gebouw hebben we wel materiaal kunnen redden om te hergebruiken. Oude hardhouten planken en kozijnen bijvoorbeeld. Pim denkt goed en slim na over dingen, hij snapt dat je terugkrijgt wat je geeft. Er is niet snel iets te veel voor hem en zijn familie, ze zijn heel loyaal in de omgang en met hun tijd. Daar kan ik me als ondernemer helemaal in vinden.’
Ondertiteling
Koen van Dal van Van Dal Installaties uit Diessen was ook vanaf de ontwerpfase betrokken bij het project. Koen: ‘Het was een uitdaging om binnen het budget de riolering, het loodgieterswerk, sanitair en cv te installeren. We zijn als bedrijf echt bezig met duurzaamheid en het was mooi om Den Hemel hier ook in te adviseren. We konden niet alles meteen verduurzamen, maar we hebben het wel toekomstbestendig gemaakt. Het samenwerken met andere partijen uit de buurt was prettig, maar maakte voor mij niet veel verschil. Zo kende ik John van de luchtbehandeling helemaal niet, maar ook die samenwerking liep lekker.’ John is de enige vreemde eend in de bijt tijdens de bouw. Want M & D Services, specialist in luchtbehandelingssystemen, komt uit Barendrecht. John Timmers: ‘Dit was een mooi project en ik ben trots dat we mee hebben mogen helpen. Hoe het was tussen al die Brabanders? Haha, heel goed hoor. Al had ik tijdens de bouwvergadering soms wel wat ondertiteling nodig.’
Meer kwaliteit
Natuurlijk komt er in zo’n horecapand nog wel iets meer kijken bij het installatiewerk. René Verouden van Technisch Installatiebureau Verouden weet daar alles van: ‘Wij hebben de plannen en het ontwerp mee gemaakt. En toen we eenmaal gestart waren, zijn er gaandeweg nog heel wat aanpassingen geweest’, lacht hij. ‘Het mooie is dat ze voor meer kwaliteit kozen. Er zijn heel wat bouwhoofdstukken uit het boek gescheurd en weer opnieuw geschreven. Gelukkig werkten er alleen maar partijen die zo’n project aankunnen. Veel van ons werk zit achter de muren, er komt iets meer bij kijken dan een paar lampjes ophangen.’ Net als het werk van Geert van Rooij. Hij en zijn drie medewerkers hebben een berg werk verzet wat je op het eerste oog ook niet ziet. Sleuven in de muur, boren en zagen voor de loodgieter en elektricien. Geert: ‘We zijn vaak teruggekomen om op het laatste moment veranderingen door te voeren. Maar ja, dat hoort erbij.’ ‘Kwaliteit en veiligheid, dat is naast de goede samenwerking de rode draad geweest tijdens de bouw. Cor Leijs, van Protect Beveiligingen beaamt dat: ‘Pim wil geen risico’s nemen en dat is ook terecht, het gaat om mensenlevens. We zijn hier op het laatste moment ingevlogen, twee dagen voor de opening hebben we nog van alles geregeld. Ik ben op veel plekken geweest, maar dit is toch wel een uniek project. Ik voorspel dat Den Hemel binnen nu en een half jaar een begrip is in heel Brabant, of zelfs heel Nederland!’
Alles veilig
Jeroen Rasenberg van Progroup beaamt dat veiligheid prominent op de agenda stond. Progroup stelde het Programma van Eisen op en leverde en installeerde de alarminstallatie en de brandmeld-ontruimingsinstallatie. Daarnaast zorgde Progroup ook voor de telefonie, internet en televisie. Jeroen: ‘Zonder ons zou Den Hemel terug in de tijd zijn, bestellingen opnemen met pen en papier. Zou er geen wifi zijn voor de gasten en geen bereikbaarheid voor reserveringen en gasten. Dat was niet altijd makkelijk, vooral de aanleg van glasvezel had nogal wat voeten in aarde. Samen met Danique hebben we behoorlijk wat paarse krokodillen moeten overwinnen. Maar at the end is het netjes op tijd, helemaal naar wens, opgeleverd. En daar gaat het toch om.’
Ambiance
Niet alleen de buitenkant van Den Hemel is een prachtige blikvanger geworden, ook binnen hangt een heerlijke sfeer. Brabants, gemoedelijk, huiselijk, maar ingericht met de mooiste snufjes. Hans Akerboom van De Leeuw Horeca heeft de keukens geplaatst: ‘Daar ben ik echt wel trots op. Dat doe je niet alleen, er is zoveel om rekening mee te houden. Met de routings, linkshandigen, de grootte van de koelcellen, bij elke bar een glazenwasmachine en ga zo nog maar even door. En natuurlijk leggen we uit hoe de apparatuur werkt, dus als het eten niet lekker is, is het mijn schuld’, lacht hij. Gelukkig is het eten heerlijk en het fijne meubilair draagt alleen maar bij aan de beleving. Stijn Molkenboer van Vervoort Meubelen: ‘Vaak krijgen wij op het laatste moment nog de vraag of we iets kunnen leveren, dat was hier niet anders. Eerlijk is eerlijk, dat hebben we liever niet, maar we laten ook niemand in de steek natuurlijk. Aanvullend op de ideeën die er al waren, hebben we vanuit onze ervaring met horecameubilair sturing gegeven. We zijn een landelijke partij, maar omdat we vanuit Goirle werken is het natuurlijk altijd fijn om in de buurt bezig te zijn. Dit is toch onze thuisbasis.’ Bram Abrahams van FIS interieurbouw is mede verantwoordelijk voor de prachtige uitstraling in Den Hemel. Bram: ‘We zijn heel trots op de prachtige barren die we hebben gemaakt. De karakteristieke uitstraling van een oudgemaakt eiken blad, de tafels die binnen staan. En dat allemaal in relatief korte tijd, samenwerkend met de elektriciens, loodgieters en andere partijen.’
Balen
Kwaliteit, dat is iets waar de uitbaters van Den Hemel op hameren. Het moet goed zijn, álles moet goed zijn. Danique: ‘We leggen de lat heel hoog voor onszelf. We moeten makkelijk kunnen werken, alles moet kloppen. De routes op het terras, binnen bij de bar en keuken. We hebben echt overal over nagedacht. Als er zakelijke partijen hier komen vergaderen, moeten ze niet gestoord worden als we een kopje koffie komen brengen, dus zorgen we ervoor dat ze zelf lekkere koffi e kunnen pakken. We durven anders te zijn. Als we denken dat een bepaald systeem goed werkt, dan willen we dát systeem. En als het nog niet bestaat, laten we het programmeren. In de eerste weken zijn we natuurlijk tegen allerlei kinderziektes aangelopen. En daar balen we dan van. Maar we zijn ook reëel genoeg om te weten dat dat erbij hoort. We bedienen onze gasten zoals we zelf bediend willen worden. Soms gaat dat mis en dan moet je niet bang zijn om eerlijk te zijn en met de billen bloot te gaan. Gewoon te zeggen wat er aan de hand is. En als je dat ook niet weet, daar eerlijk over zijn. Ook als je weet dat een diner vijf minuten later op tafel komt, moet je dat even gaan zeggen tegen je gasten. Mensen moeten op ons kunnen vertrouwen, ze moeten zeker weten dat we het voor hen regelen. Daar draait het om in de horeca.’
Historie
We gaan even terug in de tijd. De locatie van Herberg Den Hemel, tussen de Tilburgseweg en de Goirlesedijk, kent een lange horecageschiedenis. Al in 1856 werd de eerste herberg uitgebaat, aan de overkant van de huidige locatie. In 1922 verrees een nieuw pand op de huidige locatie. En nu, in 2018, weer. Een gloednieuw pand, voorzien van alle moderne snufjes, maar met de uitstraling van weleer. Gemoedelijk, vertrouwd, warm. Een pand met allure, maar je voelt je er meteen thuis. Of je nu komt voor een bakje koffie, een diner, een complete trouwerij of een zakelijke bijeenkomst. In dit prachtige pand is het goed toeven!
Héél véél materiaal
De rieten kap is een echte blikvanger voor de ingang van Hilvarenbeek. Rietdekkersbedrijf de Laat sleepte zo’n drie vrachtwagens riet naar Den Hemel. Dat is 15 hectare rietveld, oftewel 9000 bossen of maar liefst 14.400.000 stengels. Houthandel van Dal leverde zo’n 120 kubieke meter hout, waarvan 10 kubieke meter eikenhout. Dat zijn drie volle wagens. En weet je wat? Als je kijkt naar alle staande bomen in Hilvarenbeek, groeit deze hoeveelheid in drie dagen tijd in de gemeente. Aannemersbedrijf Van de Sande maakte de kelder onder het hele pand, maar liefst 31 meter lang en 31 meter breed. Voor de constructieve vloer is 635 m3 beton gebruikt. Voor de werkbare ondergrond 46 m3 vloeibeton. Er zitten maar liefst 24 hoeken in de ruim drie meter dikke buitenwanden. En er is 55.000 kg staal gebruikt om de constructie stevig genoeg te maken.
Zij droegen hun steentje bij:
Van Asten Doomen Architecten • Bouwbedrijf Van Gijsel • Abrahams Hoveniers • Reyrink Staalconstructies • Reyrink Diessen • Van Dal Installaties • M&D Services • Technisch Installatiebureau Verouden • Van Rooij Betonboringen • Protect Beveiligingen • Progroup • De Leeuw Horeca • Vervoort Meubelen • FIS interieurbouw • Sigma Engineering • Smetsers Glas- en schilderwerken • Van Lieshout & Co • Van Esch Machinale Houtbewerking • AB Plafonds en wanden • Boon Vloeren • Van Gils Tegels & Sanitair • Abrahams Bouwmaterialen • First Impression • Van de Sande Woninginrichters • Van de Wouw Decokay • J&S Tegelwerken • Eijsink • Houthandel van Dal • Aannemersbedrijf Van de Sande
Tekst: Jenneke de Roij
Fotografie: Kees Bennema