Thuis (Rotterdam) had de familie Straver een textielbedrijf en als klein meisje ging Elies geregeld met vader mee op inkoop of naar beurzen. De passie voor het ondernemerschap zit dus blijkbaar in de genen. Na haar schooltijd koos Elies voor ‘economische geografie der stedelijke industriële landen’ omdat diverse aspecten van de maatschappij in de studie aan bod kwamen. Ze leerde er samenhang te zien en verbanden te leggen. Een bekwaamheid waarvan ze haar hele leven profijt zou hebben en heeft, en met haar de organisaties waarvoor zij werkt(e).
Breedte
“Waarom kiest een bedrijf voor een bepaalde vestigingslocatie? Waarom verhuizen mensen? Welke invloed heeft dit op de arbeidsmarkt? Hoe verloopt de ruimtelijke ontwikkeling? Tijdens mijn opleiding kwamen alle facetten van de mens en zijn omgeving aan bod. Juist dit ‘breed kijken’ trok mij enorm aan. Dat doet het trouwens nog steeds. Eigenlijk vormen een brede visie, maatschappelijke relevantie en het zoeken naar samenhang de rode draad door mijn professionele leven”, glimlacht Elies. “Zo ook het verbinden van strategie aan uitvoering. De inhoud staat altijd centraal. Dat is het vertrekpunt om resultaten te kunnen bereiken. Concreet betekent het eerst de situatie of het probleem analyseren, vervolgens de strategie ontwikkelen om tot slot aan de uitvoering ervan vorm te geven. Het is een waar voorrecht om bij het hele traject betrokken te zijn.”
Nummer 1
Een andere sterk gewaardeerde kracht van Elies Lemkes-Straver is haar vermogen om verschillende partijen vanuit verschillende culturen en een ander businessmodel samen te brengen. Het is de pijler onder het succes van Brainport Regio Eindhoven. Haar bijdrage aan deze ontwikkelingen is gezien en gewaardeerd met het ereburgerschap van Eindhoven én de prestigieuze Hertog Jan Onderscheiding van de provincie Noord-Brabant. Ook haar recente nummer een-positie in de top 50 van meest invloedrijke Eindhovenaren (samengesteld door ‘Frits’, het glossy Eindhovense magazine) heeft ongetwijfeld te maken met haar vermogen om samenhang te creëren. “Ik vind het boeiend om verbinding te maken met mensen van verschillende niveaus, herkomst en achtergrond en hen te motiveren”, relativeert Elies alle lofbetuigingen. “Want laat het duidelijk zijn, ik ben weliswaar vaak het gezicht van het succes, maar slechts de exponent van een veelvoud aan partijen en mensen die samen zorgen voor dat succes. Zonder de nodige koffie op tijd en zonder het juiste dossier op het juiste moment, de actuele analyse en de juiste presentatie had Brainport nooit vleugels kunnen krijgen. Het is altijd een teamprestatie.”
Imago
“Bij ZLTO herken ik datzelfde commitment bij collega’s. Ook deze organisatie werkt volgens diepgewortelde kernwaarden als vertrouwen, vrijheid en verantwoordelijkheid. Eigenlijk werk ik mijn hele leven al volgens deze regels, maar daarvan ben ik me pas bewust geworden toen ik hierheen kwam. Daarom is het niet moeilijk om je snel thuis te voelen bij ZLTO.” Op de vraag waar zij over vijf jaar met ZLTO wil staan, antwoordt Elies: “Ik wil werken aan een imago dat meer recht doet aan de sector. Zij verdient namelijk een imago dat beter strookt met de werkelijkheid. Nu wordt de land- en tuinbouw vooral als probleemveroorzaker gezien en associeert de burger ons te vaak met ziektes, megastallen en antibioticagebruik terwijl wij juist probleemoplossend zijn. De sector heeft veel innovatiekracht die nog veel sterker tot uiting kan en zal komen door samen te werken met de high tech, chemie, design en energie. Op het gebied van precisielandbouw, groene energie en gezondheid van mens en dier wordt al veel vooruitgang geboekt.”
Aansluiting
“Daarnaast moeten we meer aansluiting bij de maatschappij zoeken, niet op basis van de wet- en regelgeving maar door de dialoog aan te gaan met onze omgeving en de burger. We moeten meer naar buiten treden, vaker vertellen wie wij zijn en wat wij doen en dat het ertoe doet wat boeren en tuinders en de gehele agro- en foodketen doen. De relatie tussen stad en platteland moet weer veel natuurlijker worden. Pater van den Elsen zag in 1896 al het belang van samenwerken. Het coöperatieve samenwerkingsmodel met wederkerigheid als kernbegrip typeert ons van oudsher. Dat zie je ook terug in de samenwerking tussen ondernemers, overheid en onderzoekers. Het heeft er onder meer voor gezorgd dat de universiteit van Wageningen mondiaal gezien de beste is op het gebied van landen tuinbouw en dat Nederland het tweede grootste exportland van agrarische producten ter wereld is. Samenwerking zie je ook terug in de multifunctionele landbouw, o.a. in de koppeling tussen landbouw en zorg. Denk bijvoorbeeld aan zorgboerderijen. In een maatschappij die zoekt naar een nieuw evenwicht, zoekt men bovenal naar veiligheid en die vindt men in de basis van het bestaan: de natuur.” Tot slot de vraag of Elies Lemkes-Straver nog een politieke carrière ambieert. Haar verbindende capaciteit zou er immers zeer van pas komen. Haar antwoord is echter stellig: “Nee. Ik heb enorm veel respect voor mensen die een politieke functie bekleden maar zelf denk ik het beste te kunnen bijdragen vanuit een neutrale positie achter de schermen, buiten de politieke spotlights.”