Als kind was Leo Spierings gefascineerd door racemotors. Niet door kranen. Toch veranderde hij begin jaren tachtig het gezicht van de kraanwereld definitief. Hij bedacht namelijk de torenkraan op wielen. En begon een eigen bedrijf om dat idee te ontwikkelen.

De grote doorbraak kwam in 2003. Toen werd ‘Mighty Tiny’ aan de wereld gepresenteerd. De opvallende kleur roze en de naam waren veelzeggend. ‘Mighty Tiny’ staat niet voor ‘Machtig Kleintje’, maar is een eerbetoon aan Leo’s (inmiddels overleden) vrouw. Samen met haar begon hij in 1987 aan de realisatie van zijn droom: de voordelen van een traditionele telescoopkraan combineren met die van een torenkraan. Het maakte hem marktleider in Europa.

Loslaten
Eind vorig jaar droeg Leo de aandelen over aan neef Koos. Zelf wil hij nog doorgaan tot zijn 76ste. ‘Ik heb geen tijd nodig om los te laten. Wel om verder te innoveren. Ik blijf me bezighouden met de technische kant.’ Dat Spierings Mobile Cranes nog steeds vooroploopt, bleek ook bij de overdracht van de aandelen. ‘Toen werd de ‘City Boy’ geïntroduceerd. De eerste plug-in hybride kraan.

Madagaskar
‘Hij kwam hier al toen hij twee turven hoog was’, vertelt Leo over zijn opvolger Koos. ‘Ik verzorgde de vissen in de kantoorvijver’, vult Koos aan. ‘Thuis hadden we een viskwekerij. Na mijn afstuderen (bedrijfskunde) ging ik werken voor een consultancybureau in aquacultuur. Dat bracht me naar een palingkwekerij in Madagaskar. Ik kwam er in contact met een Zuid-Afrikaan en vroeg of er in zijn land een markt was voor de Spieringskranen. Een tijd later mocht ik er het concept van de mobiele torenkraan presenteren aan kraanverhuurders. Ik merkte dat ik dat leuk vond. Uiteraard hielp het dat ik dezelfde achternaam droeg. Ik vertelde Leo dat ik graag meer op dat vlak wilde doen. Zo kwam ik hier in de verkoop terecht.’ 

Diep dal
‘Dat we de buitenlandse markt gingen opzoeken, had alles te maken met de crisis’, zegt Leo. ‘De bouwwereld stortte in. Ook wij kregen harde klappen. We hadden amper tien opdrachten in een jaar en stonden aan de rand van de afgrond. Een reorganisatie was onvermijdelijk. Van de 172 medewerkers bleven er twaalf over. De oplossing lag in groeimarkten elders in Europa. Zo zijn we opnieuw begonnen te bouwen aan de toekomst.’ De focus op export bleek een goede keuze te zijn. Veel ex-medewerkers kwamen terug. Vandaag telt het bedrijf 309 medewerkers en bouwt het meer kranen dan ooit. ‘De 1000e kraan is inmiddels afgeleverd.’ 

Spieringsbloed
‘Leo leerde me om nooit op te geven als je ergens in gelooft en altijd te focussen op de basis. Als je jong bent, maak je je makkelijk druk over van alles. Hij heeft me geleerd prioriteiten te stellen in de zaken waarover je je druk maakt.’ Ook Leo kwam als  ondernemer tot een cruciaal inzicht: ‘Als het financieel kan, moet je het bedrijf 100 procent
in de familie zien te houden. Met Koos is de voortzetting van het familiebedrijf gegarandeerd. Althans tot ik 76 ben’, lacht hij. ‘Je moet iemand niet snel de hemel in prijzen, maar hij heeft zich al bewezen. Met hem blijft het Spieringsbloed. Daar gaat het om.’

Wereldmerk
Voor zijn verdiensten als vernieuwer werd Leo vorig jaar gelauwerd als Officier in de Orde van Oranje-Nassau. Maar meer dan op het lintje, is hij trots op het feit ‘dat wij als boerenfamilie in staat zijn al dertig jaar de kraanwereld op zijn kop te zetten’. Gezien de ambities van Leo en Koos zal dat ook de komende decennia het geval zijn. ‘We willen blijven voldoen aan de vraag in de markt en voortbouwen aan wat een wereldmerk moet worden. Dus is het zaak dat we blijven innoveren. Wat de volgende uitdaging wordt? Zorgen dat onze kranen steeds slimmer worden. Zodat simpele storingen door de software zelf worden gecorrigeerd.’

Tekst: Gerda Baeyens
Fotografie: Arnold Reyneveld