John was de oprichter en het gezicht van Schildersbedrijf Van Zanten dat dit jaar 25 jaar bestaat. Hij wilde zijn geliefde niet met de lasten van een eigen bedrijf achterlaten en toch is dat gebeurd. Voor me zit een elegante dame in een zwarte zwierige jurk die zich helemaal thuis voelt in haar nieuwe functie als eigenaar en directeur.
Gevoel klopte
‘We hadden een barbecue vlak voor de zomersluiting van de zaak’, vertelt ze terwijl we in comfortabele zitstoelen thee drinken. ‘Ik zag de jongens zo gezellig samen zijn, de sfeer was top. Dit fantastische team dat John opgebouwd had, laat je toch niet zomaar schieten?’ Vanaf dat moment was er geen weg meer terug voor Piroschka. Diezelfde avond nog belde ze met bedrijfsleider Dennis Oomen, die haar idee direct omarmde. De maandag erop werd de boodschap onder het genot van koffi e en Brabantse worstenbroodjes aan het hele team meegedeeld. ‘Ze waren opgelucht, zo happy’, herinnert de eigenares zich nog goed. ‘In mijn gevoel klopte het allemaal, het heeft zo moeten zijn.’ Te bedenken dat de gesprekken met serieuze kopers al gevoerd waren. Het scheelde niet veel of het bedrijf was uit handen gegaan.
We doen het samen
Ze heeft geen moment spijt van haar besluit en leidt nu ruim twee jaar het schildersbedrijf samen met het team van 45 vaste medewerkers. Moeiteloos stapte Piroschka in haar nieuwe rol. Er zijn al nieuwe investeringen gedaan; denk aan te behalen certificaten dit jaar, een stukje automatisering en uitbreiding van het wagenpark. ‘Ik heb altijd naast en achter John gestaan en was zijn sparringpartner, maar uiteindelijk nam hij alle beslissingen. Na zijn overlijden hebben we de werkzaamheden met zijn allen opgepakt. Verder vind ik het belangrijk dat ie dereen het hier naar de zin heeft. Ik hecht aan rust, harmonie en gezelligheid. Hard werken hoort erbij, maar ontspanning ook. Het vertrouwen in elkaar en de saamhorigheid binnen het bedrijf is een goede stevige basis. We doen het samen, we zijn net een groot gezin. Die zekerheid geeft extra kracht. John had dit geweldig gevonden, dat weet ik zeker.’
Droomhuis
‘Hij leefde dertien maanden op kuren en medicijnen’, blikt Piroschka openhartig terug. ‘Ik heb al die tijd voor hem gezorgd in ons gloednieuwe droomhuis. Daar wilde hij per se sterven. Vlak voordat hij erg ziek werd, kreeg hij een bedrijfsongeluk. Hij verbleef een week in het ziekenhuis. De verzekering gaf niet thuis omdat hij als werkgever van de steiger viel en niet als werknemer.’ Het was een hectische tijd voor Piroschka. Ze zorgde voor haar doodzieke man, regelde onverhoopte zaken en balanceerde tussen verbinding en loslaten. Maar Johns laatste wens kwam uit. Hij overleed op 10 februari 2019 in zijn droomhuis.
Geschenk
We zijn nu tweeëneenhalf jaar verder. Met Piroschka gaat het naar eigen zeggen heel goed. De dood van John heeft ze intussen een plek gegeven. ‘Je gaat samen een reis aan en als die stopt, komt er een ander pad vrij’, beschouwt ze nuchter. ‘Als ik terugdenk aan mijn leven, dat zit zo mooi in elkaar. John en ik waren een goed team, echte maatjes. Maar het lot bepaalt. Ik heb veel verdriet gehad tijdens dit intensieve proces. Je verliest je dierbare elke dag een stukje, maar krijgt de tijd om afscheid te nemen. Dat is op zich een luxe. John was een rots. Hij wás er gewoon, mentaal en fysiek. Die kracht zag je steeds kleiner worden. Het is een geschenk dat ik hem vanaf het begin tot aan het einde van zijn ziekteproces zelf heb kunnen verzorgen.’
Met ruimte en sfeer
De reputatie van Schildersbedrijf Van Zanten hoog houden en uitbouwen, daar ligt Piroschka’s focus voor de toekomst. Afspraken nakomen, opdrachtgevers serieus bedienen en lange relaties onderhouden: dat is Van Zanten. Opdrachtgevers zijn voornamelijk winkelketens, aannemersbedrijven, wooncorporaties, hotels en particulieren. Sommigen zijn al vanaf het eerste uur klant, maar er zijn intussen nieuwe bijgekomen. Volgens mij heeft ze het vuur van het goed ondernemen te pakken en sowieso veel meer in haar mars. ‘Ik ben ook graag met kleuren en inrichting bezig’, laat ze voorzichtig weten. ‘Met ruimte en sfeer.’ Dat was me al duidelijk. Dit interview vond plaats in haar smaakvol ingerichte werkkamer. Gloort hier een nieuwe ambitie aan de horizon? Ze kijkt bijna verlegen, alsof ik haar op prille dromen betrap. Dit verhaal is nog lang niet af. Ik zeg, wordt vervolgd.
Tekst: Jeanette van Haasen
Fotografie: Kees Bennema