Ondernemen vanuit je buik, niet alleen vanuit je hoofd. Dat is zijn stijl. En als er iets mis gaat, dan is dat gewoon zo. ‘Maar kom daar als ondernemer dan ook eerlijk voor uit en los het op’, zegt Hendrik Roozen.

Zorgconcept De Leyhoeve staat als een huis. Samen met je partner prettig oud worden zonder van elkaar te worden gescheiden, is wat Hendrik Roozen (54) beoogde toen hij speciaal daarvoor het stukje grond aan de Tilburgse Kempenbaan reserveerde. Het project is geslaagd en in Groningen wordt nu al aan een tweede Leyhoeve gebouwd. Maar Roozen doet meer dan zorgconcepten bouwen. ‘Als concept- en gebiedsontwikkelaar houden we ons bezig met het ontwikkelen van bedrijventerreinen met de focus op alles wat met distributie te maken heeft’, legt hij uit. ‘Dit doen we veelal in Publiek Private Samenwerkingen (PPS), zoals met de gemeentes Tilburg, Waalwijk, Gilze-Rijen, Oosterhout en het Havenschap Moerdijk in het kader van de ontwikkeling Logistiek Park Moerdijk.’ Minstens zo interessant als wat je als ondernemer doet, is hóe je het doet. ‘Altijd vanuit gevoel’, reageert Roozen onmiddellijk. ‘Vervolgens moet je een droom proberen te vertalen in iets dat werkelijkheid kan worden en zoals iedereen weet beginnen de beste ideeën onder andere aan de bar. Ik praat met zoveel mogelijk mensen en laat me graag inspireren, zoals door mijn partner binnen de Leyhoeve- en Moerdijkontwikkelingen, Wim Bosman. Wim is een ondernemer in hart en nieren die enkele jaren geleden zijn logistieke bedrijf heeft verkocht en samen met ons grote ontwikkelingen mogelijk maakt.’

Argusogen
Maar waar mogelijkheden zijn, loert tegelijkertijd ook vaak het gevaar. Zo spreekt Roozen openhartig over de obstakels waar hij als bouwer en ontwikkelaar tegen aan liep toen hij met De Leyhoeve aan de slag ging. ‘We hebben tien jaar tegen de bierkaai gevochten’, constateert Hendrik. ‘Sowieso word je in dit land in eerste instantie met enige argusogen aangekeken vanwege de vermeende verdachte combinatie bouwer en ontwikkelaar. Vastgoed staat ongelukkigerwijs bij het grote publiek synoniem voor alles wat niet deugt. Vervolgens ontdek je dat welzijn en zorg in de loop van de geschiedenis uit elkaar zijn gegroeid. Vroeger stonden er hospices of herbergen langs de weg naar Rome, dat was destijds heel normaal. Je kon er verpleegd worden, maar ook eten en slapen. Wat Laurens van Rij (directeur De Leyhoeve) en ik hebben willen doen met ons zorgconcept, is die twee werelden weer bij elkaar brengen. Dat stuit op weerstand, want meestal zijn het bestuurders die bepalen hoe de zorg eruit moet zien en niet de bewoners en verzorgenden. In die zin werden we misschien als bedreigend ervaren. Als je gewend bent om van bovenaf te sturen en anderen te dicteren hoe een verpleeghuis dient te zijn, ben je dan nog wel echt met zorg voor mensen bezig? Mijn partners en ik hebben vooral samen met de bewoners volop en actief meegedacht met het beleid. Of ik al een plekje gereserveerd heb voor later? Niet nodig, mijn moeder woont er al. Joke is 80 jaar en nog kerngezond. Na het overlijden van mijn vader elf jaar geleden heeft ze sinds vijf jaar een vriend. Samen hebben ze het erg naar hun zin.’

Waarheid
De bouw van De Leyhoeve die vijftien maanden duurde ging niet van een leien dakje. Het pand was niet op tijd klaar en Roozen schroomde niet om dit nieuws in de openbaarheid te brengen, iets dat niet vaak voorkomt in de branche. ‘Dit was een bewuste keuze’, aldus de ondernemer uit Haghorst. ‘Natuurlijk waren we er helemaal niet blij mee en hadden we het veel liever anders gezien, maar het was zoals het was; als uiteindelijk verantwoordelijke ga ik daar dan ook niets anders van maken. Wie de waarheid onder de mat probeert te vegen, komt nergens. Ik hou niet van de schone schijn ophouden. Als er iets fout gaat, moet je dat netjes oplossen. Ook naar de buitenwereld toe. Alles staat of valt met transparantie.’

Tekst: Jeanette van Haasen
Fotografie: Kees Bennema