'De zegen van deze crisis is dat maatschappelijk ondernemen een nieuwe dimensie heeft gekregen. Bedrijven worden gedwongen om na te denken over duurzaamheid. ‘Groen rijden’ lijkt daarin perfect te passen. Het rijden in een hybride resulteert niet alleen in lagere brandstofkosten maar is ook fiscaal aantrekkelijk. Bovendien zorgt het voor een positief bedrijfsimago. Met z’n allen aan de Toyota Prius lijkt dus dé aangewezen oplossing voor het bedrijfsleven... maar niets is minder waar. Het is een quick-and-dirty maatregel, als het niet samengaat met de nodige gedragsverandering', meent Rob Gielens.
Kortzichtige overheid
'Wist u dat 72% van de bedrijven het wagenpark beschouwt als een manier om zich ‘groen’ te profileren? Daarnaast dwingt de overheid duurzaamheid af met fiscale prikkels: vervuilers worden bestraft, milieuvriendelijk rijden wordt beloond. Hybrides zijn goed voor het milieu én voor de portemonnee... perfect toch, ware het niet dat het om een bedrieglijke en wat kortzichtige maatregel gaat. Op lange termijn zet het immers weinig zoden aan de dijk als het rijgedrag niet gelijktijdig verandert. Wat voor zin heeft het om energiezuinige stadswagens aan te schaffen voor berijders die meer dan vijftigduizend kilometers per jaar maken en als coureurs over de weg blijven scheuren? En als besparing op brandstof wordt tenietgedaan door een rits bekeuringen en het ene na het andere schadegeval?'
Ontoereikend OV
'Meer asfalt komt er niet en toch zal het aantal wagens blijven toenemen. Kilometerheffing is evenmin de oplossing want het is een gedrocht dat uitsluitend zorgt voor lastenverzwaring en meer ambtenarij. Een geïntegreerd mobiliteitsplan waarbij het openbaar en particulier vervoer perfect op elkaar aansluiten, is de enige langetermijnoplossing. Denk bijvoorbeeld aan de Mobility Card; daarmee kun je tanken, je auto laten wassen, tolgeld in het buitenland betalen, een beroep doen op hulpverlening én je kunt ze ook nog gebruiken in het openbaar vervoer. Een goed mobiliteitsplan vergt echter ook van het openbaar vervoer de nodige inspanningen. Buiten de Randstad is het OV namelijk allesbehalve ingesteld op het bedrijfsleven; hele industriezones zijn nauwelijks bereikbaar met OV. Neem ons eigen industrieterrein De Brand,' stelt Rob, 'je moet al heksentoeren uithalen om hier met het openbaar vervoer te komen. Dat is toch niet meer van deze tijd!'
Mobiliteitsprovider
'Slimme mobiliteit houdt dus veel meer in dan het louter aanschaffen van energiezuinige wagens', gaat Gielens verder. 'Het is hoog tijd dat werkgevers zich daarvan bewust worden. Leasemaatschappijen hebben de taak én de verantwoordelijkheid om ‘slimme mobiliteit’ te vertalen in duurzame, kostenbesparende en efficiënte maatregelen voor hun klanten. Wij moeten fungeren als mobiliteitsprovider voor het bedrijfsleven. De tijd dat het erop aankwam zoveel mogelijk auto’s te leasen, is definitief voorbij. Het aanbieden van een breed dienstenpakket vormt vandaag de dag de onderscheidende factor ten opzichte van de concurrentie. Het motto van RiemersmaLeasing is niet voor niets ‘ondernemen in mobiliteit’. Hoe stimuleer je als werkgever een efficiënt gebruik van bedrijfswagens? Hoe integreer je externe business partners in een bedrijfsmobiliteitsplan? Hoe zorg je ervoor dat berijders hun rijstijl aanpassen aan het ‘nieuwe rijden’? Hoe overtuig je werknemers dat een kleinere wagen voordeliger kan zijn? Hoe integreer je het openbaar vervoer in dat plan? De veranderende werkomstandigheden van onze klanten vergen behoorlijk wat flexibiliteit van ons, maar dat maakt onze job alleen maar uitdagend. Onze toegevoegde waarde bestaat uit het bieden van een goed mobiliteitsplan aan de ondernemer, dat onderbouwd is met een strategische visie op mobiliteit. Met een goed plan bespaart hij immers veel meer dan met het louter aanschaffen van hybrides.'