‘Ik heb altijd met één voet in het inhoudelijke en één voet in het bestuurlijke gestaan.’
Het feit dat ze én bestuursvoorzitter van het lokale management in Oss én hoofd van het
MSD Development Center was, onderstreept Mirjams uitspraak.
Naar een grotere wereld
‘Ik heb een medisch wetenschappelijke achtergrond en heb in diverse ziekenhuizen
gewerkt. Een ervaring die ik niet had willen missen’, benadrukt ze. ‘Maar de ziekenhuiswereld was me toen te klein. Dus ben ik overgestapt naar de farmacie. Daar kon
ik mijn passie voor onderzoek, samenwerking en innovatie beter kwijt. Bovendien
vond ik het uitermate boeiend deel uit te maken van een branche met zo’n maatschappelijke relevantie. Dat ik intens betrokken ben geweest als hoofd bij het Women’s Health Programme, heeft dan ook veel voor mij betekend.’
Amerikaanse lessen
‘Het was een enorme teleurstelling dat MSD na de overname door Schering Plough, niet
met de Osse R&D-afdeling verder wilde’, beaamt Mirjam de vraag. ‘Maar het heeft
me ook veel geleerd. Ten tijde van Organon waren we het hoofdkantoor en we gedroegen
ons ook als dusdanig. Na de overname waren we één van de vele partijen; je moest
met andere woorden met goede argumenten komen om de ander te overtuigen. De
Amerikaanse manier van samenwerken is totaal anders dan de Nederlandse. Je moet
goed weten welke punten je wilt maken en nadenken over het krachtigste argument
om dat te bereiken. Het leert je te focussen, de materie te ontdoen van alle franjes. Daarnaast heeft die periode me het belang van network mapping doen inzien: Wie zijn de
hoofdrolspelers? Wie zijn de beïnvloeders? De besluitvormers? Het antwoord op die
vragen helpt om het doel te bereiken.’
Toekomst
‘Wat mijn pad is? Dat is nooit duidelijk omlijnd geweest. Ik heb nooit geweten waar ik vijf jaar later wilde staan. Telkens weer kwam er een wagen langs waarvan ik dacht ‘het lijkt me wel leuk om een eind mee te rijden’. Wat ik wel weet is dat ik ontzettend graag werk, met een leuk team wil samenwerken en wil blijven leren. En Pivot Park is iets waar ik op dit moment ontzettend veel van kan leren.’ Onder deze verzamelnaam schuilen 36 bedrijven en 350 medewerkers.
Taak
‘Afgelopen december heeft Pivot Park duidelijk getoond dat het doet waarvoor het is opgezet. Het is een netwerk van kleinere bedrijven met een gedeelde infrastructuur
die elk vanuit hun specialistische kennis werken aan de ontwikkeling van geneesmiddelen.’
Eind december werd bekend dat het Brits-Zweedse concern AstraZeneca 7 miljard dollar over had voor Acerta, een bedrijfje dat in 2013 werd opgericht door twee oud-medewerkers van MSD en een medicijn tegen leukemie heeft ontwikkeld. ‘We moeten realistisch zijn: Nederland heeft geen ‘big farma’ meer, wel slimme mensen. Ik zie het als mijn taak om verbindingen te leggen. Verbindingen tussen gepassioneerde gespecialiseerde mensen,
tussen kleine en grote bedrijven, maar ook met kennisinstellingen en de overheid. Ik
denk dat ik mijn kennis en vaardigheden hiervoor uitstekend kan aanwenden.’
Afstandelijk betrokken
‘Aansturen vanuit een win-winsituatie en daarbij de focus behouden’, antwoordt Mirjam op de vraag wat zij als haar sterkte ziet. Verder ben ik nogal vastberaden. Als iemand zegt dat iets niet kan, ben ik dubbel geïnspireerd om het tegendeel te bewijzen’, glimlacht ze. ‘Mijn valkuil is dat ik te betrokken ben. Soms is het beter om wat meer op afstand naar de dingen te kijken. Wanneer ik vind dat ik geslaagd ben? Ik ben van de reële targets. Binnen dat kader denk ik na over hoe iets beter, groter en effi ciënter kan. Hoe kunnen we Pivot Park op een nog hoger plan brengen? Tegelijk moeten we beseffen dat het geen nieuwe
Organon kan worden. De focus zal blijven liggen op de vroegere R&D.’
Tekst: Gerda Baeyens
Fotografie: Marjo van de Peppel